21 november: fietstocht
21 nov. 2018
🇳🇿
vanuit Nieuw-Zeeland
Vandaag alweer onze laatste geplande excursie op het noordelijk deel van Nieuw Zeeland. En wat voor één :)
Na heerlijk geslapen te hebben in de B&B van onze praatgrage gastvrouw en te hebben genoten van het enorme ontbijt wat ze had klaar gemaakt, helaas met alleen maar zoetigheden, zijn we onze
huurfietsen gaan ophalen. Gisteravond en vannacht onweerde het en viel het er met bakken uit, nu scheen de zon volop. Weliswaar niet zo heel warm, ik schat een graad of 17, maar uitstekend
fietsweer.
Bij de fietshuur kregen we een routekaart mee die ons bracht naar 6 wijngaarden met een proeverij van hun wijnen. Geen volle glazen hoor maar een slok of 3 in een glas. Zeker 35 verschillende
wijnen geproefd en wat een verschil zit er dan tussen een chardonay van de 1 en die van de ander. Ook de pinot noir smaakte bij elke wijnboer weer anders. (Ook alles daar tussen in ; ) Door
toevoeging van fruit en de manier van rijpen. Echt wel ons ding deze excursie en heel leerzaam. De fietsverhuurder had een lunch voor ons afgegeven bij 1 van de winery''s dus gelukkig kregen we ook
wat te eten onderweg. Verschillende soorten kaas, worst, rauwkost en natuurlijk eigengemaakte chutney, heerlijk. Daar waren we na al die wijntjes ook wel aan toe. :)
Geen van deze wijnen is te verkrijgen in Nederland dus er is nog een gat in de markt. Ze zijn heerlijk, de wijnen uit Martinborough. Er zijn hier zeker wel 25 wijngaarden, elk met hun eigen merk.
Wij kennen wel de wijnen uit Marlborough, deze komen van het zuidelijke eiland.
Morgen laatste rit, hier op het noorden.Niets gepland, maar we willen Wellington bezoeken, schijnt een leuke stad te zijn.
20 november: reisdag
20 nov. 2018
🇳🇿
vanuit Nieuw-Zeeland
Vanmorgen wederom vroeg uit de veren en op pad gegaan voor een reis van ruim 350 km. Weer geweldig mooi onderweg. We zakken steeds verder af richting het zuiden van het noordelijk eiland.
Eerst om de vulcaan heen gereden, door een skioord. Overal ski Hire en het was er zo goed als uitgestorven. Naarmate we verder reden veranderde het landschap. Het werd warmer en groener. En opeens
spotten we ze: een enorme kudde schapen in de wei! Tot nog toe hadden we er in dit land, waar schapen te over zijn, nog nauwelijks schapen gespot. Hier en daar een paar. Wel heel veel koeien. En
opvallend, de kalveren lopen hier ook in de wei! Niet bij de koeien maar in hun eigen weiland. Onderweg ook nog een Wildlife park bezocht. Hier waren beschermde Nieuw Zeelandse vogels te zien. Ze
proberen ze hier eieren te laten leggen en uit te laten broeden om weer meer van deze vogels in de natuur te hebben. Ook nog even gekeken naar het voeren van de Ale. Het leek alsof deze vissen
konden klok kijken want ze lagen al te wachten bij de voederplek. Het zijn alleen de vrouwtjes, de mannetjes durven zich niet te laten zien. De vrouwtjes kunnen tot wel 3 meter lang worden terwijl
de mannetjes max 75 cm worden. Daarna nog even het kiwi huis ingegaan, en ja we hebben hem nu heel duidelijk gezien. Het symbool van Nieuw Zeeland : de Kiwi! Wat een bijzondere vogel. Hij kan niet
vliegen maar kan wel razend snel rennen . Hij rent heel koddig met zijn kontje achteruit. Heeft een lange puntige snavel waar hij mee in de grond pikt voor voedsel.
Verder gereden richting onze overnachtingsplek voor de komende 2 nachten. Midden in de wijnstreek Martinborough. Morgen onze laatste geplande excursie hier op het noordelijk eiland. Jullie kunnen
vast raden wat die zal zijn.... :)
19 november: rustdag
19 nov. 2018
🇳🇿
vanuit Nieuw-Zeeland
Vandaag een dagje zonder "verplichtingen ", dat wil zeggen zonder geplande excursie. Omdat het vanochtend nog regende lekker kalm aan gedaan, ook dat hoort bij vakantie.
Van het hotel hadden we een voucher gekregen voor een kop thee met een scone. Deze verzilverd en inmiddels was het droog geworden. Op internet een mooie wandelroute gezocht en gevonden: de Taranaki
Falls Track. Deze track van zo'n 2 1/2 uur, startte vlak achter het hotel. Je kon hem in noordelijke of zuidelijke richting lopen. We kozen voor de noordelijke richting . Goede keuze, zo blijkt. We
gingen eerst omhoog tegen de berg op en kwamen bij de waterval uit. Daarna ging het naar beneden langs de rivier door het bos. Heel mooie route weer. De begroeiing is hier totaal anders dan in de
omgeving van Rotorua, waar we gisteren vandaan kwamen. Het lijkt een beetje op de veluwe met veel lage plantengroei. Onderweg lag overal lava gesteente. Logisch, we beklommen 1 van de 3 vulkanische
bergen die in deze omgeving zijn. Deze is echter zo dood als een pier. We zagen in de verte bergen met sneeuw en besloten nog even die kant op te rijden. Hoe hoger we kwamen hoe harder het begon te
sneeuwen.... we hebben geen winterbanden dus maar besloten om om te keren. Bij een restaurant nog even een lekkere kop koffie en thee gedronken en toen we buiten kwamen scheen het zonnetje en was
het even helemaal opgeklaard. Gauw nog wat mooie plaatjes geschoten. Heerlijk gewandeld vandaag. Morgen lange reis voor de boeg.
Wat ons op valt bij de restaurants is dat je je eten besteld aan de kassa, betaald, plaats neemt en het vervolgens geserveerd krijgt. Wel makkelijk. Als je het op hebt kun je zo weg lopen.
18 november: reisdag
18 nov. 2018
🇳🇿
vanuit Nieuw-Zeeland
Vandaag hebben we Rotorua weer verlaten op weg naar waarschijnlijk het chiqueste hotel van de hele reis: chateau Tongariro hotel.
Maar eerst nog naar de borrelende modder en de geijsers waar Rotorua om bekend staat. ( o.a. Ook te zien in de film Brightflight) Prachtig om te zien maar ook heel bijzonder. Je ziet gewoon de
modder borrelen alsof het kokend water is. Ook de geisers zijn heel apart. Je ziet een gat tussen de rotsen en eens in de zoveel tijd komt daar ineens heet water uit alsof het een vuurspuwende
vulcaan is. In dit water zit veel sulfiet waardoor op sommige plekken de rotsen neon geel zijn gekleurd. De rotsen rondom zo'n geijser zijn heet, je voelt de hitte stralen als je over het pad
loopt. Na een uurtje of 2 door het park te hebben rondgelopen weer op pad gegaan. Eerst nog effe naar de supermarkt en tanken. Niet zo'n heel lange afstand vandaag, ongeveer 180 km. Onderweg nog
even naar de Huka falls geweest. Een brede rivier met een val van 9 meter. Het water kleurt heel mooi blauw en het schuim van het kletterende water steekt er spierwit tegen af. In het park achter
deze rivier staat de lodge waar Willem en Max hebben geslapen tijdens hun huwelijksreis.
Geluncht in de plaats Taupo, gelegen aan een heel groot meer en super toeristisch. Het was er nu al druk, laat staan in de zomer bij warm weer. Hoe verder we reden, hoe slechter het weer en hoe
kouder de temperatuur werd. We vertrokken in korte broek met 23 graden en kwamen in het hotel aan in de stromende regen met slechts 10 graden.... we doen gewoon met jullie in Nederland mee.
Bovendien is het hier ook nog eens heel erg mistig maar we zitten dan ook hoog in de bergen. In de winter wordt hier geskied. Het hotel ligt op de vulcaan Ruapehu, 2797 meter hoog en daarmee de
hoogste berg van het noordelijk eiland. Deze heeft voor het laatst gespuugd in 2007 en de laatste activiteit was in 2012. Het hotel is al erg oud dus staat veilig. In het hotel is een wasmachine
voor de gasten dus gelijk maar een was aangezet. Er is ook een droger. En strijkbout op de kamer, dus.....ga me niet vervelen :)
17 november: regenwoudwandeling
17 nov. 2018
🇳🇿
vanuit Nieuw-Zeeland
Vandaag een dagje zonder auto er op uit.
Om half 9 werden we opgehaald en naar een bos zo groot als Nederland,100 km verderop gebracht voor een wandeling van ruim 10 km
De chauffeur vertelde van alles onderweg over de dingen die we tegenkwamen. Zo wees hij ons op een niet meer werkende vulkaan en een bos waarvan het hout puur voor de export naar China is. Het
bijzondere van dit dennenbos is dat de grond zo vruchtbaar is door de vulkaan uitbarstingen dat de boom in 27 jaar is volgroeid waar hij normaal 80 jaar voor nodig heeft. Na 2 jaar is de Den al 2
meter hoog. Kappen is ook opnieuw planten dus het bos blijft altijd.
Aangekomen bij het vertrekpunt van onze wandeling wacht ons een verrassing: de broodjes voor de lunch mogen we zelf smeren. Wel heerlijk verse broodjes, zelfs volkoren. Als beleg allerlei Nieuw
Zeelandse dingetjes zoals roast beef, chutney, Cole salade, maar ook tomaat, komkommer en augurk. Ook een heerlijke bloemkoolsalade voor op brood, mjammie.
De gids voor de wandeling is een echte Maori, de oorspronkelijke bewoners van Nieuw Zeeland. We begonnen dan ook met een Maori ritueel, een soort gebed. Daarna de officiële begroeting. Omdat de
gids ons voor de 1 ste keer ontmoet is dit 2 keer met voorhoofd en neus tegen elkaar. Heb je elkaar vaker ontmoet doe je dit 1 keer. Bij het "neuzen" mag je niet door je neus ademen.
De gids ging voorop en over smalle paadjes ging het achter elkaar het bos in.
Doordat de ouders van de gids moesten werken is hij opgegroeid bij zijn opa en oma en die hebben hem veel geleerd over de bomen en de kruiden in het bos.
Ook waar je de bladeren van sommige bomen voor kunt gebruiken. Veel dingen mochten wij ook proeven.
Bij een waterval hebben we onze lunch genuttigd en rond een uur of 3 waren we weer op de parkeerplaats. Het was een pittige trial met smalle paadjes, uitstekende wortels van bomen, stenen, klimmen
en dalen. Maar wel ontzettend mooi en leerzaam.
Terug richting hotel werden we nog even losgelaten bij de bron van Te Manora, de grootste natuurlijke bron van Nieuw Zeeland. De baden waren tussen de 38 en 42 graden. Heerlijk ontspannen na een
intensieve wandeling.
16 november: on tour in de grot
16 nov. 2018
🇳🇿
vanuit Nieuw-Zeeland
Wekker ging weer om half 8 vanmorgen . Vandaag een bijzondere excursie voor de boeg.
Iemand ooit gloeiwormen gezien? We have!
Op een paar minuten rijden van onze overnachtingsplek, moesten we verzamelen. We hadden geluk. Omdat onze excursie al om 9 uur begon en dat dat voor veel mensen nog te vroeg was, bestond onze groep
slechts uit 4 personen. Wij en een Amerikaans stel. Dat betekende persoonlijke aandacht van de gids.
Als eerste kregen we een prachtig pak aangemeten. Het water in de grot is maar zo'n 10 graden dus enige bescherming is wel gewenst. Ook sokken en een jas erbij. Rotsen in de grot kunnen scherp zijn
dus we kregen ook laarsjes aangemeten. Toen nog een helm met een lamp er op en klaar was ons tenue.
Met een busje werden we naar de grot gebracht. Na een wandeling van 10 minuten kon het avontuur beginnen.
We gingen de grot binnen. Het eerste stuk legden we lopend af. Bij de eerste bocht moesten we onze lampen uit doen en zagen we de eerste gloeiwormen. Het zijn net kleine kerstboomlampjes. Verder
ging het met klauteren en plonsen door het water over stenen en rotsen. Op een punt waar je hoger stond en het water lager verder stroomde, moesten we ons omdraaien, de band achter onze bips
vasthouden en achterwaarts naar beneden springen. Ze had nog zo gezegd geen bommetje.... geweldig. Toen een stukje drijvend in de band door het water in de grot. Op een punt waar we weer konden
staan nog een stukje verder geklauterd en fossielen bekeken die in de rotsen zaten. Duizenden jaren geleden stroomde hier de zee.
Na een korte pauze met wat warms te drinken om op te warmen, begonnen we aan het laatste gedeelte. Weer achterwaarts het water in.
Eerst in een treintje achter elkaar aan door je voeten op de band voor je te leggen. Heerlijk relaxed in het koude water...
Maar wat zagen we veel gloeiwormen! Echt heel bijzonder, bijna niet na te vertellen. Allemaal neonkleurige lampjes boven ons. Heel apart.
Het laatste stuk mochten we zelf drijven tot we weer daglicht zagen.
Applaus van de gids want we did it!
Nog een laatste foto met de groep en toen al soppende in onze laarsjes terug naar het busje. We weten nu waarom er zo'n muffe lucht in het busje hing.
Terug naar het verzamelpunt en je uit het natte pak pellen.
Lekker warm douchen .
Een SUPER ervaring rijker, na een kop soep, weer in de auto gestapt en naar onze volgende overnachtingsplek gereden. Wederom een prachtige route, dwars door weilanden en kleine dorpjes. Dit was een
dag met hoofdletters, heel bijzonder.
15 november bezoek aan filmset Hobbiton en Lord of the rings
15 nov. 2018
🇳🇿
vanuit Nieuw-Zeeland
Op tijd vertrokken vanmorgen want het was nog een paar uur rijden naar onze excursie voor vandaag: bezoek aan de filmset van Lord of the rings en de Hobbits. Deze films zijn eind jaren 90 van de vorige eeuw en begin 2000 gemaakt. De huisjes van de Hobbits zijn nog volledig in takt. De filmmaker vloog met een helikopter over Nieuw Zeeland en ontdekte de perfecte locatie, heuvelachtig met veel kleine heuvels in het landschap. Hij kwam in contact met de boer en ze ginggen de samenwerking aan. Een half jaar na het maken van de films is de boer gestopt met werken. ... 1 van zijn zoons ging door met boeren en de andere heeft deze toeristische trekpleister, samen met de producer van de film. In de heuveltjs is een compleet dorp met kleine huisjes gebouw. Van smid tot kunstenaar, van watermolen tot kroeg, alles is er. Echter alleen de buitenkant. De binnenkant van deze huisjes was allemaal in de studio. We kregen een rondleiding met een gids die precies vertelde waar er in de film wordt gefaked. Een zonsondergang werd in de film gebruikt als zonsopkomst en dit was zo goed gedaan dat zelfs de mensen die rondom het dorp wonen het niet zagen.
Na de rondleiding van ruim 2 uur gingen we verder richting Waitomo waar we vannacht overnachten.
We maakten een tussenstop in Cambridge. Sommigen weten dat Sjaak al eerder in Nieuw Zeeland is geweest. Hij logeerde toen bij Nederlandse mensen die in Cambridge wonen. In NL hadden we al
uitgezocht of ze nog leefden en waar ze wonen. Het huis was snel gevonden en na een klop op de deur werd die door Jan Dekker geopend. Helaas heeft Jan een jaar of 5 geleden een herseninfarct gehad
en kan hij zich weinig meer herinneren. Zijn vrouw Toos was niet thuis dus hebben we een briefje achtergelaten met ons nummer hier in Nieuw Zeeland. En zoals verwacht belde zij ook inderdaad. Zij
kon zich Sjaak nog goed herinneren en wist zelfs de naam van zijn vrouw nog!
Nu zitten we buiten te genieten van de mooie zonsondergang. Wat een heerlijk weer is het nog. (Sorry)
14 november: pittig dagje!
14 nov. 2018
🇳🇿
vanuit Nieuw-Zeeland
Terwijl we aan het ontbijt zaten begon het te regenen. Jammer want voor vandaag stond er een trip met een speedboot over de zee op het programma. Gelukkig werd het na een uurtje droog en ging de tocht gewoon door. Wat was dat SUPER! Je moest je goed vasthouden want de boot sprong aardig over de golven. We voeren langs de rotsachtige kust met bijna witte stranden. Ook voeren we een grot in waar we omhoog konden kijken door het dak. We zitten in het dorpje Hahei en de boot lag bij Cook beach, in de streek Coromandel. Dit zijn beide dorpjes die voornamelijk uit vakantiehuizen bestaat. (98%) deze huisjes , zeg maar gerust keten, zijn maar 4 weken per jaar bezet in de zomer, dus rond Kerst.
''s middags maakten we een fikse wandeling. Berg op en berg af vlak langs de kust op. Uiteindelijk kwamen we uit bij de Cathederal Cove, een strand omketend door rotsen, waar we ''s morgens langs
waren gevaren. Uit en thuis toch zeker 3,5 uur onderweg. We kunnen de bovenbeentjes goed voelen van al dat geklim.
Even wat gedronken op onze kamer en toen in de auto gestapt naar Hot Water beach. Een heel bijzonder strand. Als het eb is graaf je een kuil die vervolgens vol loopt met warm, zeg maar heet water.
Dit komt door warmwaterbronnen die onder het strand zitten. We hadden de pech dat we een heel diepe kuil groeven waar alleen maar koud water in op kwam, terwijl 50 cm verder het water superheet
was. Gelukkig gingen de mensen die deze kuil gegraven hadden weg en mochten we van hun kuil gebruik maken. Het water wordt door opkomende golven ook nog eens ververst. Je kunt dus heerlijk relaxen
alsof je in een kuuroord bent in je eigen gegraven kuil. Het is geen aanrader om deze kuil met de handen te graven want het zand is superheet. Wij mochten schepjes meenemen van het hotel.
Helemaal loom kwamen we weer op onze kamer aan.
Gauw al het zand van ons afgespoeld en lekker gaan eten. Morgen een bezoek aan de filmset van de films van Lord of the Rings